Oranjegekte!

Oranjekoorts!

We zaten al wat kilometers voor op de rest van de groep omdat we gisteren iets verder reden. Na de auto nog even te hebben afgespoten vertrokken we met goede moed richting de grens van Brazilië. Wat hebben we er beiden zin in, volgende week vrijdag staan we Nederland aan te moedigen met duizenden andere Oranje-supporters, hopelijk wordt het één groot feest! De meningen zijn hier verdeeld, maar die van Gaal die tovert wel wat uit z’n hoge hoed. Anyway, het rijden naar de grens ging vloeiend en we waren de kant van Bolivia zo uit. Weer een stempel in het paspoort en naar de kant van Brazil. Hier duurde het wachten ongeveer een uur om een stempel te krijgen en er werd ons verteld dat het niet nodig is om een verzekering af te sluiten. Doen we liever wel, dus dat moeten we nog even overleggen. Bolivia en Brazilië is een enorm verschil: de wegen in Brazilië zijn nieuw en perfect onderhouden, er wordt goede benzine getankt en we merken gewoon dat de mentaliteit hier anders is. Mensen zijn vriendelijk, rijden met je mee om de weg te wijzen en vragen enthousiast (in Portugees) wat we doen en waarom we dit doen; Brazilië wordt toch kampioen! Na even de bank te hebben bezocht en wat te hebben gegeten reden we naar de camping en kwamen we 30 kilometer voor de camping op een onverharde weg. We sliepen in het Pantanal, een groot moerasgebied van duizenden vierkante kilometers in Brazilië. Tijdens het rijden door het moeras en over de smalle bruggetjes vingen we soms een glimp op van krokodillen. De camping was gezellig; er wordt door lokale mensen heerlijk voor ons gekookt. Er lagen in het meer krokodillen die graag een hap wilde nemen uit onze GoPro (zie video op Facebook) en na zonsondergang kwamen ook de muggen tevoorschijn. Snel de auto in, nog even een serie gekeken en gaan slapen.

Zaterdag 7 juni

Rond half 7 reden we weg. Anderen gingen nog met een boot het moeras in, maar wij besloten om alvast te gaan rijden en zo wat kilometers voor de liggen. We aten rond het middaguur in een lokale tent aan de snelweg. Het was even wachten, maar uiteindelijk kwam de vriendelijke mevrouw aan met pannen vol heerlijk voedsel: rijst, bonen, vlees, kip en salade. Brazilianen kunnen er wel wat van! De hele familie stond in de keuken en te genieten van die rare buitenlanders.

Zondag 8 juni

De kilometers gaan hard. We hoeven niet ver meer tot Salvador en de eindbestemming van de Oranje Trophy komt in zicht. Jammer, maar toch ook weer fijn om iedereen straks weer te zien. De eerste van de groep vliegen komende zaterdag naar de wedstrijd naar huis, Mark vliegt 20 juni naar huis en ikzelf zal met twee anderen van de groep nog wat gaan rondreizen om daarna 7 juli naar huis te vliegen.

Maandag 9 juni

De was gedaan en de wagen in. Vroeg wegrijden en in de morgenzon op pad om lange kilometers te maken. Muziek in en genieten van het diverse landschap: we zitten nu op enorme vlaklanden waar alles verbouwd wordt. We rijden vandaag naar Brasilia, de hoofdstad van Brazilië en tevens een speelstad van het WK 2014. Brasilia is ongeveer 50 jaar geleden gesticht met de visie om er de hoofdstad van Brazilië van te maken. De wegen zijn groot en goed uitgedacht en dit maakt deze stad dus enorm efficiënt en een hub voor diplomatie. We sliepen op een camping.

Dinsdag 10 juni

In de auto wakker gemaakt door de gloeiende zon; het is hier nu weer ruim 30 graden. Aardig contrast in vergelijking met de zoutvlaktes van Bolivia. Daarnaast zijn we van ruim 4000 meter naar zeeniveau gedaald, goed voor ieders gezondheid. Wat geklust aan de auto, de radio is helaas kapot, dus goede muziek komt nu alleen uit de kleine speaker van onze telefoons. Verder doet het slot van de auto het goed, alleen zijn we nog steeds bang om de wagen op slot te doen. Moeten we dadelijk weer door de achterruit naar binnen klimmen. Douche genomen en daarna op pad richting het stadion van Brasilia om daar onze kaarten voor de wedstrijden op te halen. Wij hebben kaarten voor Nederland – Spanje en Nederland – Chili en het leek ons handig om deze in Brasilia al op te halen; het is nog niet druk en dan hebben we ze alvast voor vrijdag. Met de taxi om het stadion gereden, deze zag er toch aardig klaar uit; overal zijn nog schoonmakers en werklui bezig om de laatste puntjes op de i te zetten. Het stadion in Brasilia is enorm en wordt omringd door honderden palen. Wat ze er toch na het WK mee moeten? Het blijkt zelfs dat een stadion in de Amazone na het WK omgebouwd gaat worden tot gevangenis; lekker innovatief! Kaarten uiteindelijk gemakkelijk bemachtigd! Hierna hebben we nog een stuk gereden om zo alvast een aantal kilometers in te lopen op de langere rit van morgen!

Woensdag 11 juni

Omdat we gister al een aardige afstand hadden afgelegd hoefden we vandaag nog maar ongeveer 375 kilometer. Over de Braziliaanse wegen, die tot nu toe perfect zijn geen probleem. Getankt en doorgereden, paar grote hobbels op de weg gehad en mensen die steeds meer beginnen te zwaaien en te springen, maar ook lokalen die lachen en denken dat Nederland totaal geen kans maakt. Dat gaan we ze natuurlijk even anders bewijzen!