Druktes, Country & Sneeuw

22 maart.. De datum waar we al lang naar uitkeken was eindelijk daar. In de ochtend vroeg eruit, nog even ontbijten met het gezin en daarna richting Schiphol. Daar doen we nog even een bak koffie met z’n allen om vervolgens in te gaan checken. Tijdens het inchecken zie ik de stewardess al vreemd kijken. Ze wijst naar m’n ESTA-formulier (ESTA is een verplicht formulier wat je vooraf in moet vullen om toegang te krijgen tot de Verenigde Staten) en zegt: “Meneer, heeft u bij Passport Number uw documentnummer of sofinummer ingevuld?” Ik heb daar dus twee maanden eerder achter de computer gemakzuchtig m’n sofinummer ingevuld, terwijl het documentnummer er moest staan. Gelukkig is het probleem wel met een sisser afgelopen: ik werd verwezen naar een andere balie op het vliegveld en kon daar probleemloos een ander ESTA-formulier invullen.

Leuk is om aan vreemden uit te gaan leggen wat je nou precies gaat doen. De steward die mij op Schiphol hielp met het invullen van het nieuwe ESTA-formulier vroeg mij waar de reis naartoe ging. “De Verenigde Staten, beginnen in New York en dan rijden we helemaal naar de andere kant van de States richting LA en San Francisco.” O, wat gaaf, onderbrak de steward me, waarna ik vervolgens mijn verhaal kon afmaken: “en daarna rijden we helemaal naar het zuiden richting Brazilië.” De verwarring die je op het gezicht van sommigen leest is leuk om te aanschouwen. Het is natuurlijk ook niet iets wat je veel hoort.

Maar goed, ingecheckt op Schiphol, door de douane en op het vliegtuig richting New York Reykjavik. Ja, we hadden nog een tussenstop in IJsland van anderhalf uur. Helemaal geen probleem, het vliegveld van IJsland is erg mooi en al snel stapten we op het vliegtuig richting New York. Deze vlucht duurde ongeveer 6 uur. Ons vliegtuig landde op Newark Airport in New Jersey. Kleine rit met de taxi richting het eerste hotel in Brooklyn, NY en ja; we waren eindelijk in de Verenigde Staten.

Ikzelf heb altijd veel met New York gehad: de stad heeft echt z’n eigen allure. Times Square, het Vrijheidsbeeld en het Empire State Building zijn allemaal boegbeelden van onze Westerse cultuur en dit allemaal in één grote mierenhoop van mensen van alle verschillende culturen uit de wereld. We hebben in Brooklyn op een avond zelfs Peruaans gegeten. Het was erg lekker en gelukkig kunnen we het over 2 maanden zelf gaan vergelijken in Peru. ☺ New York is gewoon divers.

De Verenigde Staten, tja, ik heb er zelf eerder in 2010-2011 al 10 maanden doorgebracht. Ik snap waarom de meeste Amerikanen op vakantie gaan binnen hun eigen land. Je vind er ieder klimaat en landschap, de meesten zijn vriendelijk (soms wel een beetje overdreven) en er valt goed te leven. Het is een enorm land met grote sociaal-culturele (conservatief – liberaal) en economische (schulden) problemen, maar zijn wel dé enige echte supermacht op deze aarde. Mooi vind ik ook de vaderlandsliefde: overal hangen vlaggen, de Star Spangled Banner (volkslied) wordt steevast door ieder persoon gezongen tijdens een sportwedstrijd en op school legt iedereen nog de eed (Pledge of Allegiance) af aan het land: may God bless you, and may God bless the United States of America.

Na aankomst in het eerste hotel de spullen neergegooid en bij de groep aangeschoven in een Turks restaurant. Daar aten we kebab, dronken we een biertje en hoorde we de eerste verhalen van anderen die al langer in New York waren. Mark en ik zijn daarna naar bed gegaan omdat we beiden moe waren van de reis die we die dag hadden afgelegd.

De volgende dag waren we beiden vroeg op en zaten we als eerste aan het echte, typische Amerikaanse ontbijt: biscuits, koffie en er kon zelfs een wafel of pannenkoek worden gemaakt. Na een stevig ontbijt zijn we toen meteen verhuist naar een ander hotel een paar Blocks van het eerste hotel. Hier stonden ook de auto’s geparkeerd en ons beestie stond er gelukkig nog intact bij. Koffers uitgepakt in het nieuwe hotel (hier zouden we 2 nachten verblijven) en daarna zijn we met een paar auto’s naar een plek gereden om foto’s te maken voor het Algemeen Dagblad.

Terug bij het hotel aangekomen besloten we om, samen met Bo en Geraldine New York te gaan verkennen. Eerst nog een broodje gehaald voor lunch bij een oud Mexicaans vrouwtje in de Subway om daarna de echte Subway in te gaan. Midden in de stad kom je boven en wat een stad: overal wolkenkrabbers, Yellow Cabs en drukke mensen. Meteen richting het 9/11 Memorial gelopen, maar daar moest je in de rij gaan staan dus dat hebben we niet gedaan. Het nieuwe One World Trade Center is wel verschrikkelijk indrukwekkend. Wat zich daar niet heeft af moeten spelen..

Kaartjes gekocht voor de pond richting Liberty Island waar het Vrijheidsbeeld staat. Gave foto’s / selfies gemaakt op de (koude) boot om daarna Lady Liberty van dichtbij te mogen aanschouwen. Ze is niet zo groot als je verwacht, het is eigenlijk van veraf maar een klein standbeeld, maar desalniettemin super om te zien. Hierna terug gegaan en de Subway gepakt richting Central Park. Uniek hoor, zo’n groot park in zo’n grote stad! Nog even Fifth Avenue op geweest en de Apple Store in geweest en daarna zijn we gaan eten.

Eerder op de dag zagen we een TGI Friday ‘s, een typisch Amerikaans restaurant en het leek ons wel gaaf om daar dan maar te gaan eten. Uiteindelijk zijn we er een tegengekomen en hier zijn we gaan eten. De serveerster hier was alles behalve enthousiast en het eten was gewoon typisch.. Een dikke steak en/of spareribs en French fries. Wel was het erg gezellig en zijn we even later richting Times Square gelopen met al z’n lichten en shows en gekheid. Immense billboards, advertorials en restaurants, kapitalisme op z’n best! Terug richting huis met de metro, Mark stond zowat staand te slapen in het station.

Maandag zijn we de stad in gereden met de Opel. Eerste wilde die niet starten bij het hotel, de accu was leeg. Even een andere wagen erbij gezet en al snel draaide die weer. We hadden ’s nachts het MC bakkie aan laten staan. Over de Brooklyn Bridge (zie onze video op Facebook) en door alle druktes, echt helemaal super. Met je eigen Nederlandse wagens tussen alle Amerikanen door. Je ziet ze ook allemaal staren, duimen opsteken en gek doen, terwijl ze waarschijnlijk niet eens weten waar we vandaan komen of wat we doen. Ze vinden het gewoon prachtig! ’s Avonds gegeten bij de Peruaan met de hele groep en geproost op de Oranje Trophy.

Dinsdagochtend verzamelden we rond 8 uur in de lobby om daarna met alle wagens richting Battery Park (zuidelijkste punt van Manhattan) te rijden. Al snel raakten delen van de groep elkaar kwijt, maar uiteindelijk is iedereen goed aangekomen. Je kan in NY moeilijk met zo’n groep bij elkaar blijven rijden. Foto’s gemaakt met de groep, het Nederlandse consulaat was aanwezig, FOX en de Telegraaf waren er: het was dus weer een aardige happening. Daarna zijn we richting Times Square gereden, hebben we met onze wagens vier rijbanen afgesloten (tot ergernis van de lokalen) en zijn we in een grote groep over Times Square gereden: gejuich van Hollanders, verbazing van Amerikanen, politiewagens met sirenes over dit grote, drukke plein. Wat een ervaring, en dan vooral met je eigen wagen..

Dinsdagmiddag zijn we vertrokken, gereden door New Jersey en uiteindelijk sliepen we op een kleine camping in Millersville, Maryland. Onderweg zijn we nog even langs Philadelphia gereden waar we de beroemde Philly Cheesesteak, een broodje met beef hebben gegeten. In de avond was het aardig koud, maar allebei hebben we goed geslapen. In de ochtend lag er sneeuw en was het -6, snel de auto in gedoken en gaan rijden. Die dag zijn we richting Whyteville, Virginia gereden en hebben we een tussenstop gehad in Washington DC. Foto’s gemaakt bij het Witte Huis, Capitool en Washington Monument: Washington is compleet anders dan New York en heeft ook echt z’n charmes. In Whyteville zijn we met de complete groep gaan eten bij een restaurant waar de serveerster compleet gek werd van alle oranje wagens en mensen, ze vond het prachtig!

Op dag 5 was de eindbestemming Nashville, Tennessee. De eerste rednecks kwamen al langzaam in beeld en eenmaal in TN aangekomen kwam het accent goed naar boven. Onderweg zijn we nog even gestopt en de weg af gegaan om onze weg op een zandpad te vervolgen richting een typisch Southern kroeg: grote golfplaten, Country Music en oude mensen zonder tanden. Praatje gemaakt met ze: Where y’all from? Die mensen weten niet eens waar Nederland ligt. We sliepen op een camping vlakbij Nashville en zijn ’s avonds richting het centrum gegaan, Nashville is een echte muziekstad en al snel belanden we in een Country-style kroeg. Geweldige muziek en hartelijke mensen.

De auto loopt nog steeds als een zonnetje. ’s Ochtends checken we altijd even het oliepeil en tot zover zijn er met onze wagen nog geen problemen geweest.