Midden-Amerika I
Door: Team Euro Products
Blijf op de hoogte en volg Team Euro Products
01 Mei 2014 | Nicaragua, Granada
Donderdag 24 april
We sliepen midden in een hotel in de jungle bij de tempels van Tikal. Rond kwart voor 4 ’s ochtends ging ik eruit om de zonsopgang te bewonderen. Het was nog pikkedonker en het park ging pas rond 6 uur open, maar met wat extra geld in het handje kregen we met een groep van 9 man een gids mee naar Tempel 4, waar je bij opkomst van de zon alle andere tempels boven de jungle zou uit moeten zien steken. Helaas voor ons was het die ochtend erg mistig en konden we, apart van de geluiden van de jungle niets zien of horen. De volgende ochtend was het ook al erg mistig waardoor we ons afvroegen of het niet gewoon heel zeldzaam was zo’n mooie ochtend. Rond 9 uur kwamen we terug bij het hotel, hebben we ontbeten en de rest van dag doorgebracht bij het zwembad van het hotel. 24 april was Ralph, de organisator van de Oranje Trophy jarig en ’s avonds aten we met de hele groep naast in de jungle, naast het zwembad met grote ronde tafels.
Vrijdag 25 april
We gingen deze dag naar Nethwork, een Nederlands initiatief vanuit de glastuinbouwsector voor het creëren van een duurzame kas in Guatemala. Het was een lange dag rijden en er waren de nodige bochten en heuvels. Met nog 45 kilometer te gaan kwamen we terecht bij een erg stijle heuvel waar iedereen z’n motor erg heet werd. Verwarming vol aan in de hitte (daar koelt de motor van af), hoofd uit het raam en doorgaan. Wij haalden het nog netjes, maar een andere auto moest de laatste kilometers door ons worden gesleept. Rond 6 uur kwamen we aan bij Nethwork, waar we de openingsceremonie helaas hadden gemist. Alles was top geregeld: er stond eten en drinken klaar en het was een gezellige avond. Leuk ook om veel Westlanders hier te zien en ontmoeten.
Zaterdag 26 april
Om 9 uur kregen we een rondleiding door Nethwork van ongeveer een uur. Hier werd uitgelegd over de duurzaamheidsdoelen van de kassen en het nut hiervan in Guatemala. Na de uitleg vertrokken we met twee andere wagens om hard gas te geven richting Antigua, waar we die middag een tour zouden krijgen over een koffieplantage van Single Estate Coffee! Om half 1 kwamen we aan in Antigua waar we ons eerst mochten verbazen over het hotel: vanuit de Oranje Trophy en Nethwork hadden ze een mooie korting gekregen van Hotel Santo Domingo, het beste hotel van Midden-Amerika. Het was echt een bizar mooi hotel in een museum-achtige stijl. Half 2 werden we opgehaald door Luis, de lokale contactpersoon van Single Estate Coffee en vertrokken we richting de plantage. Daar werd ons verteld over hoe de koffie werd verbouwd en verschepen naar onder andere ons land. Luis wees naar de top van de berg, waar ook koffie werd verbouwd en vroeg ons of we hierheen wilde. Graag, maar hoe dan? Al snel kwam die aanrijden met 5 dikke quads en waren we onderweg naar de top van de berg. Het was erg stoffig, maar helemaal top om lekker naar boven te scheuren op de zandpaden. Eenmaal weer in het hotel goed gedoucht en de oren even uitgespoeld en nog genoten van de rest van de dag.
Zondag 27 april
Koningsdag was in Nederland al op zaterdag gevierd, maar Team Euro Products vierde het op zondag. En het was er eentje om niet te vergeten: de hele Oranje Trophy werd uitgenodigd door het Nederlandse consulaat in Guatemala City om daar gezellig met z’n allen te proosten op de koning. We reden in karavaan 32 kilometer van Antigua naar Guatemala City wat echt een mierennest is, maar kwamen uiteindelijk aan in een rustige straat waar het consulaat een feestruimte had gehuurd. Hier liep het al aardig vol met Nederlanders die in Guatemala wonen en het consul was ook al aanwezig. De Nederlandse muziek knalde ons om de oren, het volkslied werd gezongen en we werden van harte welkom geheten door alle lokalen: een geweldige Koningsdag! Het feest begon om 2 uur lokale tijd en rond 10 uur sprongen we voldaan in bed.
Maandag 28 april
Rond 8 uur vertrokken we een klein beetje brak vanuit Guatemala City, we gingen vandaag alweer de grens over met El Salvador. De eerste paar grensovergangen waren voorspoedig gegaan, maar vandaag ging het anders. Of het aan de douane lag die ons gewoon wilde tegenwerken of dat er een paar dingen echt misgingen weten we niet. Wat we wel weten is dat we in totaal 7,5 uur bij de grens hebben gestaan waar niet veel te doen was. Met elkaar ging het nog wel: beetje spelletjes spelen, praten, lezen etc. Steeds weer werd er vooruitgeschoven door de douane: nog 20 minuten, nog anderhalf uur. Uiteindelijk reden we pas tegen de avond aan weg bij de douane. We moesten nog 180 kilometer, maar omdat er niet in het donker word gereden in deze landen was de organisatie genoodzaakt een andere slaapplek te vinden. Navigatie afgestemd en na 40 minuten waren we net voor het donker daar: het was een erg rustige plek vlak aan de oceaan. Iedereen ging moe naar bed.
Dinsdag 29 april
De grens over van El Salvador naar Honduras, alweer de tweede in de reeks. We reden vandaag 250 kilometer, maar vertrokken met oog op de grens wel weer vroeg. Tussen El Salvador en Honduras ligt een grote brug. Het eerste wat er moet gebeuren is dat je je als persoon uitstempelt bij El Salvador, daarna moet de auto weer worden gecheckt en als vertrokken bestempeld worden. Daarna rij je naar de andere kant en moet precies het tegenovergestelde gebeuren. Bij deze grens stonden we 4 uur. Rond 5 uur kwamen we aan bij de vrouw waar we gingen slapen. We sliepen voor haar huis op straat. Eerst nog even eten gehaald voor de groep en daarna tot 11 uur met z’n allen om het licht gezeten op de straat. Toen het bed in, maar dat was geen succes. Het was erg heet en na een uur sliep ik op een waterbed..
Woensdag 30 april
Na een warme nacht waarbij we beiden weinig konden slapen stonden we om kwart over 5 op om te gaan ontbijten bij de vrouw die ons had uitgenodigd. We klommen uit de auto en buiten stonden vier militairen die de hele nacht wacht hadden gehouden op de straat. Bizar! Buenos Dias, en lekker ontbijten met scrambled eggs en yoghurt. We voorzagen een lange dag met weer een grensovergang, ditmaal tussen Honduras en Nicaragua en daarom vertrokken we al gauw. Samen met een ander team gaven we lekker gas en kwamen we als eerste aan bij de grens, waar we verassend snel weg waren uit Honduras. De brug over en we waren alweer in Nicaragua, het staartje van Midden-Amerika komt in zicht. Immigratie in Nicaragua vond het prachtig en we waren binnen anderhalf uur klaar om verder te gaan. Zijn we echt niks vergeten? Als we keken naar de eerdere twee dagen ging het hier erg voorspoedig en dit konden we haast niet geloven, maar al snel waren we weer op de weg. Rond half 2 kwamen we aan in Grenada, waar we de tassen uit de auto pakten inclusief alle vuile was die ondertussen was opgestapeld.
De reis gaat door. Benieuwd naar onze dagelijks bevindingen? Volg ons dan nu op Facebook via www.facebook.com/oranjetrophyteameuroproducts
We sliepen midden in een hotel in de jungle bij de tempels van Tikal. Rond kwart voor 4 ’s ochtends ging ik eruit om de zonsopgang te bewonderen. Het was nog pikkedonker en het park ging pas rond 6 uur open, maar met wat extra geld in het handje kregen we met een groep van 9 man een gids mee naar Tempel 4, waar je bij opkomst van de zon alle andere tempels boven de jungle zou uit moeten zien steken. Helaas voor ons was het die ochtend erg mistig en konden we, apart van de geluiden van de jungle niets zien of horen. De volgende ochtend was het ook al erg mistig waardoor we ons afvroegen of het niet gewoon heel zeldzaam was zo’n mooie ochtend. Rond 9 uur kwamen we terug bij het hotel, hebben we ontbeten en de rest van dag doorgebracht bij het zwembad van het hotel. 24 april was Ralph, de organisator van de Oranje Trophy jarig en ’s avonds aten we met de hele groep naast in de jungle, naast het zwembad met grote ronde tafels.
Vrijdag 25 april
We gingen deze dag naar Nethwork, een Nederlands initiatief vanuit de glastuinbouwsector voor het creëren van een duurzame kas in Guatemala. Het was een lange dag rijden en er waren de nodige bochten en heuvels. Met nog 45 kilometer te gaan kwamen we terecht bij een erg stijle heuvel waar iedereen z’n motor erg heet werd. Verwarming vol aan in de hitte (daar koelt de motor van af), hoofd uit het raam en doorgaan. Wij haalden het nog netjes, maar een andere auto moest de laatste kilometers door ons worden gesleept. Rond 6 uur kwamen we aan bij Nethwork, waar we de openingsceremonie helaas hadden gemist. Alles was top geregeld: er stond eten en drinken klaar en het was een gezellige avond. Leuk ook om veel Westlanders hier te zien en ontmoeten.
Zaterdag 26 april
Om 9 uur kregen we een rondleiding door Nethwork van ongeveer een uur. Hier werd uitgelegd over de duurzaamheidsdoelen van de kassen en het nut hiervan in Guatemala. Na de uitleg vertrokken we met twee andere wagens om hard gas te geven richting Antigua, waar we die middag een tour zouden krijgen over een koffieplantage van Single Estate Coffee! Om half 1 kwamen we aan in Antigua waar we ons eerst mochten verbazen over het hotel: vanuit de Oranje Trophy en Nethwork hadden ze een mooie korting gekregen van Hotel Santo Domingo, het beste hotel van Midden-Amerika. Het was echt een bizar mooi hotel in een museum-achtige stijl. Half 2 werden we opgehaald door Luis, de lokale contactpersoon van Single Estate Coffee en vertrokken we richting de plantage. Daar werd ons verteld over hoe de koffie werd verbouwd en verschepen naar onder andere ons land. Luis wees naar de top van de berg, waar ook koffie werd verbouwd en vroeg ons of we hierheen wilde. Graag, maar hoe dan? Al snel kwam die aanrijden met 5 dikke quads en waren we onderweg naar de top van de berg. Het was erg stoffig, maar helemaal top om lekker naar boven te scheuren op de zandpaden. Eenmaal weer in het hotel goed gedoucht en de oren even uitgespoeld en nog genoten van de rest van de dag.
Zondag 27 april
Koningsdag was in Nederland al op zaterdag gevierd, maar Team Euro Products vierde het op zondag. En het was er eentje om niet te vergeten: de hele Oranje Trophy werd uitgenodigd door het Nederlandse consulaat in Guatemala City om daar gezellig met z’n allen te proosten op de koning. We reden in karavaan 32 kilometer van Antigua naar Guatemala City wat echt een mierennest is, maar kwamen uiteindelijk aan in een rustige straat waar het consulaat een feestruimte had gehuurd. Hier liep het al aardig vol met Nederlanders die in Guatemala wonen en het consul was ook al aanwezig. De Nederlandse muziek knalde ons om de oren, het volkslied werd gezongen en we werden van harte welkom geheten door alle lokalen: een geweldige Koningsdag! Het feest begon om 2 uur lokale tijd en rond 10 uur sprongen we voldaan in bed.
Maandag 28 april
Rond 8 uur vertrokken we een klein beetje brak vanuit Guatemala City, we gingen vandaag alweer de grens over met El Salvador. De eerste paar grensovergangen waren voorspoedig gegaan, maar vandaag ging het anders. Of het aan de douane lag die ons gewoon wilde tegenwerken of dat er een paar dingen echt misgingen weten we niet. Wat we wel weten is dat we in totaal 7,5 uur bij de grens hebben gestaan waar niet veel te doen was. Met elkaar ging het nog wel: beetje spelletjes spelen, praten, lezen etc. Steeds weer werd er vooruitgeschoven door de douane: nog 20 minuten, nog anderhalf uur. Uiteindelijk reden we pas tegen de avond aan weg bij de douane. We moesten nog 180 kilometer, maar omdat er niet in het donker word gereden in deze landen was de organisatie genoodzaakt een andere slaapplek te vinden. Navigatie afgestemd en na 40 minuten waren we net voor het donker daar: het was een erg rustige plek vlak aan de oceaan. Iedereen ging moe naar bed.
Dinsdag 29 april
De grens over van El Salvador naar Honduras, alweer de tweede in de reeks. We reden vandaag 250 kilometer, maar vertrokken met oog op de grens wel weer vroeg. Tussen El Salvador en Honduras ligt een grote brug. Het eerste wat er moet gebeuren is dat je je als persoon uitstempelt bij El Salvador, daarna moet de auto weer worden gecheckt en als vertrokken bestempeld worden. Daarna rij je naar de andere kant en moet precies het tegenovergestelde gebeuren. Bij deze grens stonden we 4 uur. Rond 5 uur kwamen we aan bij de vrouw waar we gingen slapen. We sliepen voor haar huis op straat. Eerst nog even eten gehaald voor de groep en daarna tot 11 uur met z’n allen om het licht gezeten op de straat. Toen het bed in, maar dat was geen succes. Het was erg heet en na een uur sliep ik op een waterbed..
Woensdag 30 april
Na een warme nacht waarbij we beiden weinig konden slapen stonden we om kwart over 5 op om te gaan ontbijten bij de vrouw die ons had uitgenodigd. We klommen uit de auto en buiten stonden vier militairen die de hele nacht wacht hadden gehouden op de straat. Bizar! Buenos Dias, en lekker ontbijten met scrambled eggs en yoghurt. We voorzagen een lange dag met weer een grensovergang, ditmaal tussen Honduras en Nicaragua en daarom vertrokken we al gauw. Samen met een ander team gaven we lekker gas en kwamen we als eerste aan bij de grens, waar we verassend snel weg waren uit Honduras. De brug over en we waren alweer in Nicaragua, het staartje van Midden-Amerika komt in zicht. Immigratie in Nicaragua vond het prachtig en we waren binnen anderhalf uur klaar om verder te gaan. Zijn we echt niks vergeten? Als we keken naar de eerdere twee dagen ging het hier erg voorspoedig en dit konden we haast niet geloven, maar al snel waren we weer op de weg. Rond half 2 kwamen we aan in Grenada, waar we de tassen uit de auto pakten inclusief alle vuile was die ondertussen was opgestapeld.
De reis gaat door. Benieuwd naar onze dagelijks bevindingen? Volg ons dan nu op Facebook via www.facebook.com/oranjetrophyteameuroproducts
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
