Midden-Amerika II
Door: Team Euro Products
Blijf op de hoogte en volg Team Euro Products
13 Mei 2014 | Colombia, Cartagena
Donderdag 1 mei
Vandaag hebben we in verband met de nacht ervoor goed uitgeslapen: rond 8 uur sprak Mark met Jeroen van Inkel bij Q-Music en daarna zijn lekker even blijven chillen: hangen in het hotel, Facebook etc. bijwerken, video’s maken, het raam van de auto maken (want het raam aan de passagierskant ging niet meer open) en genoeg andere dingen. In de middag gegeten in Granada, een kleurrijk dorp wat veel weg heeft van de bouwstijl in Curaçao en aan de voet ligt van veel verschillende vulkanen. Sommigen zijn nog excursies gaan doen, maar voor ons was dit echt een rustdag. Morgen wel erg vroeg eruit: rond 4 uur vertrekken we en rijden we met één grensovergang 475 kilometer naar Costa Rica. Trusten!
Vrijdag 2 mei
Kwart over 4 de wekker en eruit. Spullen gepakt, auto in en richting de grens. Samen met twee andere wagens vertrokken we vanuit Granada en ons eerste doel was om de grens richting Costa Rica zo snel mogelijk over te gaan. Dit ging vrij vloeiend (+/- 2 uur) en al gauw waren we onderweg richting Dominigo, de volgende eindbestemming. Na 30 kilometer ging één van de auto’s waarmee we reden vreemd toen en besloten we om terug te rijden richting de grens om ondersteuning te krijgen van het Tech Team. Dit duurde allemaal wat langer dan verwacht, het mooie was dat we eigenlijk als eerste echt weg konden rijden van de grens en toen we weer onderweg waren was het nog de vraag of we de zonsondergang konden halen. Hard doorrijden zat ook niet mee: er waren veel wegwerkzaamheden en vrachtwagens op de weg. Toen om 10 voor 6 de zon onderging moesten we nog ruim 100 kilometer en de andere auto waarmee we reden besloot om te stoppen in verband met het duister. Wij besloten om door te rijden: we hebben goed licht en hadden de volgende dag weer een rustdag waarbij we eigenlijk beiden geen zin hadden om dat laatste stuk te gaan rijden. Het rijden in het donker ging goed: Costa Rica is met z’n wegen toch al een stuk meer ontwikkeld dan de landen ten noorden van zich. Daarnaast was het niet erg druk en konden we dus veel met groot licht rijden. Om kwart voor 8 kwamen we aan bij het hotel: midden in de jungle met 4 personen een eigen huisje.
Zaterdag 3 mei
Om 10 voor 6 belde WOS Radio voor een interview dat we eerder hadden afgesproken. Interview gedaan van ongeveer 5 minuten en daarna nog even terug in bed. Rond 8 uur liepen we vanuit ons huisje zo de jungle in en er zaten net wat mensen klaar om te gaan ziplinen. Gaaf, dachten we en we schreven ons nog snel in om mee te doen. In totaal waren er 8 banen waar je aan werd gehangen om vervolgens naar beneden te ziplinen. Het was een klein stuk lopen en de gids vertelde interessante dingen over de jungle en de dieren die er in het gebied aan het rondstruinen waren. Colonnes mieren, een luiaard en salamanders die kwamen showen met hun kleuren. Vervolgens zijn we gaan ziplinen met in totaal 8 mensen en na +/- 2 uur waren we weer terug in het hotel waar we de rest van de dag de boel hebben verkend. ’s Avonds hadden we als afsluiting van onze gidsen uit Midden-Amerika een gezellige bbq.
Zondag 4 mei
Geen enorm grote afstand, maar wel een grens tussen Costa Rica en Panama. We stonden nog geen half uur aan de kant van Costa Rica of het apparaat waar je de visumkosten kon betalen stopte met werken: het kon niet handmatig en moest via dat apparaat. Wachten dus maar, na ongeveer een uur deed het apparaat het weer en vertrokken we Costa Rica om ons vervolgens in te gaan checken bij de kant van Panama.
Maandag 5 mei
Omdat de wagens om 12 uur in Panama moesten zijn reden we om kwart voor 5 met twee andere wagens weg. Met een lekker tempo (+/- 120 km/h) bliezen we over de uitstekende snelwegen van Panama richting Panama-stad waar de shipper op ons stond te wachten om de voertuigen in te laden naar de bestemming in Colombia: Cartagena. Achteraf blijkt dat er op de hele weg politieagenten stonden te controleren op de maximumsnelheid van 80 km/h, maar daar hebben wij niets van gemerkt. Om kwart voor 11 kwamen we aan op een bedrijventerrein waar de shippers stonden te wachten: alle vloeistoffen moesten uit de wagen. Dit betekende dus ook motorolie, koelvloeistof en zoveel mogelijk benzine. Nadat we onze spullen hadden gepakt vertrokken we richting Panama-Stad waar we in totaal 5 rustdagen hadden.
Rustdagen Panama-Stad 5 mei - 11 mei
Lekker hoor, een vakantie binnen deze reis. We sliepen in een netjes hotel waar we snel onze spullen hadden uitgestald en besloten maar om de stad te gaan verkennen. Dankzij het Panamakanaal heeft Panama-stad in de afgelopen 20 jaar een enorme groei doorgemaakt en dat valt zeker op te maken uit alle hoogbouw in de stad en de gebouwen die nog worden ontwikkeld. Echter is er wel een enorme tegenstelling tussen rijk en arm: van een afstand is de skyline bloedmooi, maar tussen alle hoge gebouwen vechten de armen zogenoemd om een stukje brood. Veel van het geld dat in deze stad zit komt ook uit het buitenland.
De oude stad van Panama is kleurrijk en toeristisch en bestaat uit veel hippe tenten met dakterrassen (!) die uitzicht bieden op de skyline. De verkopers vliegen je om de oren en nadat we hoorden dat er scooters konden worden gehuurd gingen we de volgende dag scooters huren. Dit waren echter niet zomaar scooters: deze tweewielers reden makkelijk 100 en al snel scheurden we met 5 man over de snelwegen van Panama-stad om de stad te verkennen. Ook zijn we naar het Panamakanaal geweest waar we verschillende boten hebben zien passeren: voor ons Nederlanders toch niet echt bijzonder.
Het overige deel van de rustdagen in Panama-stad hebben we besteed aan sightseeing in de oude gedeeltes en het nieuwe deel: we zijn naar een enorm winkelcentrum geweest waar we de uitgang moeilijk konden vinden, we hebben een zeilboot gehuurd die ons naar een baai buiten Panama-stad bracht en waar we de middag hebben vertoefd en we hebben gegeten en gedronken in de mooie restaurants en bars die de stad biedt.
Zondagochtend 5 uur ging na een paar dagen van goed uitslapen de wekker weer vroeg. Al snel waren we ingepakt en stonden we klaar om te vertrekken richting het vliegveld van Panama-Stad. Op naar Zuid-Amerika, Cartagena here we come!
De reis gaat door. Benieuwd naar onze dagelijks bevindingen? Volg ons dan nu op Facebook via www.facebook.com/oranjetrophyteameuroproducts
Vandaag hebben we in verband met de nacht ervoor goed uitgeslapen: rond 8 uur sprak Mark met Jeroen van Inkel bij Q-Music en daarna zijn lekker even blijven chillen: hangen in het hotel, Facebook etc. bijwerken, video’s maken, het raam van de auto maken (want het raam aan de passagierskant ging niet meer open) en genoeg andere dingen. In de middag gegeten in Granada, een kleurrijk dorp wat veel weg heeft van de bouwstijl in Curaçao en aan de voet ligt van veel verschillende vulkanen. Sommigen zijn nog excursies gaan doen, maar voor ons was dit echt een rustdag. Morgen wel erg vroeg eruit: rond 4 uur vertrekken we en rijden we met één grensovergang 475 kilometer naar Costa Rica. Trusten!
Vrijdag 2 mei
Kwart over 4 de wekker en eruit. Spullen gepakt, auto in en richting de grens. Samen met twee andere wagens vertrokken we vanuit Granada en ons eerste doel was om de grens richting Costa Rica zo snel mogelijk over te gaan. Dit ging vrij vloeiend (+/- 2 uur) en al gauw waren we onderweg richting Dominigo, de volgende eindbestemming. Na 30 kilometer ging één van de auto’s waarmee we reden vreemd toen en besloten we om terug te rijden richting de grens om ondersteuning te krijgen van het Tech Team. Dit duurde allemaal wat langer dan verwacht, het mooie was dat we eigenlijk als eerste echt weg konden rijden van de grens en toen we weer onderweg waren was het nog de vraag of we de zonsondergang konden halen. Hard doorrijden zat ook niet mee: er waren veel wegwerkzaamheden en vrachtwagens op de weg. Toen om 10 voor 6 de zon onderging moesten we nog ruim 100 kilometer en de andere auto waarmee we reden besloot om te stoppen in verband met het duister. Wij besloten om door te rijden: we hebben goed licht en hadden de volgende dag weer een rustdag waarbij we eigenlijk beiden geen zin hadden om dat laatste stuk te gaan rijden. Het rijden in het donker ging goed: Costa Rica is met z’n wegen toch al een stuk meer ontwikkeld dan de landen ten noorden van zich. Daarnaast was het niet erg druk en konden we dus veel met groot licht rijden. Om kwart voor 8 kwamen we aan bij het hotel: midden in de jungle met 4 personen een eigen huisje.
Zaterdag 3 mei
Om 10 voor 6 belde WOS Radio voor een interview dat we eerder hadden afgesproken. Interview gedaan van ongeveer 5 minuten en daarna nog even terug in bed. Rond 8 uur liepen we vanuit ons huisje zo de jungle in en er zaten net wat mensen klaar om te gaan ziplinen. Gaaf, dachten we en we schreven ons nog snel in om mee te doen. In totaal waren er 8 banen waar je aan werd gehangen om vervolgens naar beneden te ziplinen. Het was een klein stuk lopen en de gids vertelde interessante dingen over de jungle en de dieren die er in het gebied aan het rondstruinen waren. Colonnes mieren, een luiaard en salamanders die kwamen showen met hun kleuren. Vervolgens zijn we gaan ziplinen met in totaal 8 mensen en na +/- 2 uur waren we weer terug in het hotel waar we de rest van de dag de boel hebben verkend. ’s Avonds hadden we als afsluiting van onze gidsen uit Midden-Amerika een gezellige bbq.
Zondag 4 mei
Geen enorm grote afstand, maar wel een grens tussen Costa Rica en Panama. We stonden nog geen half uur aan de kant van Costa Rica of het apparaat waar je de visumkosten kon betalen stopte met werken: het kon niet handmatig en moest via dat apparaat. Wachten dus maar, na ongeveer een uur deed het apparaat het weer en vertrokken we Costa Rica om ons vervolgens in te gaan checken bij de kant van Panama.
Maandag 5 mei
Omdat de wagens om 12 uur in Panama moesten zijn reden we om kwart voor 5 met twee andere wagens weg. Met een lekker tempo (+/- 120 km/h) bliezen we over de uitstekende snelwegen van Panama richting Panama-stad waar de shipper op ons stond te wachten om de voertuigen in te laden naar de bestemming in Colombia: Cartagena. Achteraf blijkt dat er op de hele weg politieagenten stonden te controleren op de maximumsnelheid van 80 km/h, maar daar hebben wij niets van gemerkt. Om kwart voor 11 kwamen we aan op een bedrijventerrein waar de shippers stonden te wachten: alle vloeistoffen moesten uit de wagen. Dit betekende dus ook motorolie, koelvloeistof en zoveel mogelijk benzine. Nadat we onze spullen hadden gepakt vertrokken we richting Panama-Stad waar we in totaal 5 rustdagen hadden.
Rustdagen Panama-Stad 5 mei - 11 mei
Lekker hoor, een vakantie binnen deze reis. We sliepen in een netjes hotel waar we snel onze spullen hadden uitgestald en besloten maar om de stad te gaan verkennen. Dankzij het Panamakanaal heeft Panama-stad in de afgelopen 20 jaar een enorme groei doorgemaakt en dat valt zeker op te maken uit alle hoogbouw in de stad en de gebouwen die nog worden ontwikkeld. Echter is er wel een enorme tegenstelling tussen rijk en arm: van een afstand is de skyline bloedmooi, maar tussen alle hoge gebouwen vechten de armen zogenoemd om een stukje brood. Veel van het geld dat in deze stad zit komt ook uit het buitenland.
De oude stad van Panama is kleurrijk en toeristisch en bestaat uit veel hippe tenten met dakterrassen (!) die uitzicht bieden op de skyline. De verkopers vliegen je om de oren en nadat we hoorden dat er scooters konden worden gehuurd gingen we de volgende dag scooters huren. Dit waren echter niet zomaar scooters: deze tweewielers reden makkelijk 100 en al snel scheurden we met 5 man over de snelwegen van Panama-stad om de stad te verkennen. Ook zijn we naar het Panamakanaal geweest waar we verschillende boten hebben zien passeren: voor ons Nederlanders toch niet echt bijzonder.
Het overige deel van de rustdagen in Panama-stad hebben we besteed aan sightseeing in de oude gedeeltes en het nieuwe deel: we zijn naar een enorm winkelcentrum geweest waar we de uitgang moeilijk konden vinden, we hebben een zeilboot gehuurd die ons naar een baai buiten Panama-stad bracht en waar we de middag hebben vertoefd en we hebben gegeten en gedronken in de mooie restaurants en bars die de stad biedt.
Zondagochtend 5 uur ging na een paar dagen van goed uitslapen de wekker weer vroeg. Al snel waren we ingepakt en stonden we klaar om te vertrekken richting het vliegveld van Panama-Stad. Op naar Zuid-Amerika, Cartagena here we come!
De reis gaat door. Benieuwd naar onze dagelijks bevindingen? Volg ons dan nu op Facebook via www.facebook.com/oranjetrophyteameuroproducts
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
